انواع دان قهوه و تفاوت های آنها+چند نوع دان قهوه داریم؟

قهوه لیبریکا بومی آفریقای مرکزی و غربی است و نسبت به آب و هوای سخت و ارتفاعات کم، تحمل بالایی دارد. این دانه در کشورهای جنوب شرقی آسیا از جمله اندونزی، مالزی و فیلیپین به خوبی رشد می‌کند.

دانه لیبریکا، به شکل بادام با رایحه گلی و تا حدودی میوه‌ای هستند. درواقع بسیاری از کسانی که آن را امتحان کرده‌اند، عطر لیبریکا را به میوه و گل تشبیه و طعم آن را چوبی توصیف می‌کنند.

لوبیای لیبریکا که اغلب به عنوان طعمی بحث‌برانگیز در بین انواع قهوه شناخته می‌شود، دارای طعمی غیرعادی اما کامل است. این طعم را می‌توان آجیلی یا چوبی توصیف کرد. این قهوه به‌تنهایی برای دم کردن قهوه استفاده می‌شود اما طعم منحصر به فردش، آن را به گزینه‌ای عالی برای افزودنی نیز بدل می‌کند.

دانه‌های قهوه لیبریکا، دانه‌هایی نادر هستند. آن‌ها در آب‌وهوای بسیار خاص با تولید کم رشد می‌کنند تا کشاورزان بتوانند عملیات خود را برای جلب رضایت بازار جهانی انجام دهند.

در اواخر قرن نوزدهم لیبریکا یکی از انواع دان قهوه بسیار محبوب بود. این محبوبیت به این دلیل بود که بیماری گیاهی «زنگ قهوه» تقریباً تمام عربیکا را در سراسر سیاره از بین برده بود. از آنجایی که قهوه کالای مهمی بود، حتی در آن زمان، کشاورزان و ارگان‌های دولتی هر دو به دنبال یافتن جایگزین‌های مناسب بودند.

فیلیپین اولین کشوری بود که گیاه لیبریکا را با حجم قابل‌توجهی پرورش داد و به فروش رساند. این کشور به عنوان تنها تامین‌کننده این قهوه، شاهد رشد فوق‌العاده اقتصاد خود بود. در آن زمان، فیلیپین یک قلمرو از ایالات متحده بود، اما با رشد اقتصادی ناشی از فروش قهوه، استقلال خود را اعلام کرد.
در نتیجه، ایالات متحده تحریم‌های شدید اقتصادی را بر فیلیپین اعمال کرد. همین کار در نهایت منجر به سقوط دانه قهوه لیبریکا در بازار جهانی شد، زیرا هیچ کشور دیگری نتوانسته بود با تولید فیلیپین برابری کند.